Friday, December 23, 2022

چگونه بفهمیم به کیست مویی (سینوس پیلونیدال) دچار شدیم؟



مراجعه به پزشک برای تشخیص کیست مویی



سینوس پیلونیدال یا کیست مویی یک اختلال شایع در میان بزرگسالان جوان است و بیشتر در افراد 15 تا 30 ساله مشاهده می‌شود. معمولا بعد از بلوغ، زمانی که هورمون‌های جنسی رشد موهای سالم بدن را تغییر می‌دهند، اتفاق می‌افتد. شروع بیماری پیلونیدال در افراد بالای 40 سال نادر است.

در گذشته تصور میشد که بیماری سینوس پیلونیدال منشا مادرزادی داشته باشد تا یک اختلال اکتسابی. اما بیماری پیلونیدال در حال حاضر به طور گسترده به عنوان یک اختلال اکتسابی در نظر گرفته می‌شود.

سینوس پیلونیدال در حقیقت یک سوراخ یا تونل کوچک در پوست در بالای باسن و شکاف بالای مقعد است. همیشه علائم ایجاد نمی‌کند و فقط زمانی که عفونت کند، علائم آن نمایان می‌شود.

چه عواملی باعث کیست مویی می‌شوند؟

بیماری سینوس پیلونیدال بیشتر در افرادی که موهای تیره و درشت در بدن دارند، ایجاد می‌شود. همچنین افرادی که برای مدت طولانی می‌نشینند، مانند رانندگان کامیون یا کارمندان اداری بیشتر به این عارضه مبتلا می‌شوند. سایر عواملی که منجر به کیست مویی می‌شوند شامل موارد زیر است:


• افزایش تعریق

• اصطکاک باسن

• چاقی

• بهداشت ضعیف

• ضربه های موضعی


علائم بالینی کیست مویی

علائم ظاهری اولیه بیماری سینوس پیلونیدال عفونی ممکن است به صورت یک آبسه حاد نقطه ای یا یک سینوس مزمن همراه با ترشحات متناوب باشد. هنگامی که کیست مویی عفونی شود، آبسه پیلونیدال می‌تواند ایجاد شود. این به صورت یک ناحیه متورم ظاهر می‌شود و در معاینه، توده‌ای متورم و حساس و مشکوک به عفونت وجود خواهد داشت.

در مورد آبسه کیست مویی، شکایت اصلی بخاطر درد است و تب نادر است. گاهی اوقات، حفره چرکی خود به خود تخلیه می‌شود و بنابراین می‌تواند "مزمن" شود. درد کاهش می‌یابد و بیمار از ترشحات چرکی متناوب یا خونریزی گاه به گاه از یک یا چند روزنه پوستی شکایت می‌کند.

معاینه فیزیکی کیست یا سینوس پیلونیدال را نشان می‌دهد که در زیر پوست و در بالای شکاف باسن، در سطح دنبالچه یا استخوان خاجی در خط وسط قرار دارد، اما اغلب نامتقارن است.

تفاوت اصلی کیست مویی در مقایسه با فیستول پری آنال این است که سینوس پیلونیدال با کانال مقعد ارتباط برقرار نمی‌کند. در صورت عدم قطعیت در معاینه اولیه، سیگموئیدوسکوپی یا تصویربرداری MRI را می‌توان برای ارزیابی هر گونه ایجاد مسیر عفونی به مقعد یا سایر بافت‌ها را تشخیص داد.

سینوس پیلونیدال چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی دقیق انجام می‌دهد. سپس از شما می‌خواهد سوابق بیماری خود را ارائه دهید. از جمله هرگونه اطلاعات در مورد تخلیه یا تغییر ظاهر سینوس پیلونیدال. سپس پزشک یک معاینه بصری برای بررسی حساسیت، قرمزی، تورم و التهاب در اطراف ناحیه آسیب دیده انجام می‌دهد.



درمان کیست مویی بدون جراحی

ممکن است برای تایید تشخیص به سی تی اسکن نیاز باشد، اما این بسیار نادر است. در نهایت، ممکن است پزشک نیاز به انجام آزمایش‌های بیشتر برای رد سایر شرایط مانند کیست درموئید (تومور سلول زایا) داشته باشد که می‌تواند ظاهر کیست پیلونیدال را تقلید کند.

بیماری کیست مویی چیست؟علت ها علائم درمان و هزینه




دراین مطلب به معرفی و بررسی بیماری کیست مویی و همچنین علت ها و علائم بیماری کیست مویی و همچنین روشهای درمان و هزینه های آن خواهیم پرداخت ، با ما همراه شوید .

کیست مویی یکی از بیماری های عفونی است که در اثر رشد مو در خلاف جهت طبیعی ایجاد می شود. این بیماری می تواند در هر ناحیه از بدن به خصوص نواحی پرمو مثل زیر بغل و و ناحیه کمر ایجاد شود. شایع ترین نوع این بیماری،کیست مویی مقعدی است که کمی بالاتر از باسن و مابین دو کفل ایجاد می شود. خوشبختانه اگر این بیماری به موقع درمان شود، خطرناک نبوده و با انجام جراحی قابل درمان بوده و امکان بهبود ۱۰۰% وجود دارد. در ادامه به بررسی این بیماری و هر آنچه که باید در این مورد بدانید از علت ها و علائم تا روش های درمان و هزینه و عوارض می‌پردازیم:

کیست مویی چیست؟
کیست مویی توده برآمده یا حفره‌ای فرو رفته است که در اثر رشد مو در خلاف جهت ایجاد می شود. اگر این حفره با عفونت پر شود، توده برآمده ایجاد میکند که میتواند شبیه به آبسه باشد و ملتهب و دردناک است. کیست مویی کمر یا مقعد چند سانتی متری پایین تر از کمر ایجاد میشود.

علائم کیست مویی
علائم و نشانه‌های کیست مستقیماً مربوط به نوع بیماری، و میزان عفونت آن دارد. این علائم عبارتند از؛درد شدید در ناحیه کیست اطراف آن
ترشحات عفونی یا خونریزی از توده کیست
مشاهده ناحیه برجسته یا فرورفته روی پوست
توده ملتهب که می تواند حاوی مو باشد.
آبسه

در صورت تشدید عفونت احتمال ایجاد علائم زیر نیز وجود دارد؛تب
ترشحات عفونی و بدبو
بوی بد مقعد
ایجاد فیستول

روش‌های درمان کیست مویی
این بیماری تنها با روش های جراحی درمان میشود. در واقع هیچ دارو یا روش خانگی و سنتی برای درمان کیست وجود ندارد. اگرچه ممکن است هنگام مراجعه به پزشک مصرف دارو توصیه شود، هدف از مصرف داروی آنتی بیوتیک کاهش عفونت و التهاب زخم قبل از اقدام به جراحی است. زیرا تجربه نشان داده اگر کیست هنگام جراحی عفونی نباشد نتایج اثر بخش تر است. برای جراحی کیست مویی چند روش مختلف وجود دارد؛
جراحی کیست مویی با لیزر

لیزر کیست مویی بهترین روش نوین درمان این بیماری است. لیزر بیش از یک دهه است که جایگزین سایر روش های جراحی شده است. برای انجام لیزر نیازی به دریافت داروی بیهوشی نیست، زیرا تمام مراحل جراحی با دریافت بیهوشی انجام میشود.

بعد از انجام جراحی نیز در طی چند روز زخم به طور کامل ترمیم خواهد شد.

برای انجام لیزر نیاز به بستری در بیمارستان نیست، جراحی سرپایی با استفاده از نور و قدرت لیزر و بدون استفاده از تیغ جراحی، حفره کیست مویی را به طور کامل تخلیه می‌کند. این جراحی از آسیب سایر نواحی اطراف کیست جلوگیری و به افزایش سرعت ترمیم زخم کمک ویژه‌ای می‌کند. به گونه‌ای که، سرعت ترمیم زخمی که لیزر شده حدود سه برابر بیشتر از زخمی است که با جراحی سنتی عمل شده است.

جراحی سنتی کیست مویی
جراحی سنتی روش قدیمی تر درمان این بیماری است که امروزه به ندرت انجام می شود. عمل جراحی کیست مویی در بیمارستان و تحت بیهوشی کامل انجام می شود. برای انجام این جراحی حفره کیست با استفاده از تیغ جراحی بریده شده و تخلیه می شود. در این روش با توجه به اینکه امکان دقت پزشک کاهش می یابد، احتمال آسیب به سایر نواحی کیست و بافت های اطراف هم وجود دارد. بعد از جراحی حفره کیست بسته به اندازه رشد آن تقریبا به اندازه یک پرتقال تخلیه می شود. سپس بسته به محل قرارگیری کیست و میزان عفونت حفره خالی شده کیست بخیه زده شده و یا به همان شکل رها می شود، تا از داخل به سمت خارج ترمیم شود.

اگر زخم بخیه زده شود،احتمال عود مجدد در آن افزایش می یابد. ولی اگر بدون بخیه رها شود احتمال عود مجدد کمتر است، ولی خطر عفونت وجود دارد. بنابراین باید مرتبا پانسمان کیست مویی توسط یک پرستار ماهر تعویض شود.

ترمیم حفره کیست مویی برخلاف لیزر ممکن است بین ۲ تا ۷ ماه زمان نیاز داشته باشد و این یعنی در این مدت فرد، در انجام کارهای روزمره و مشاغل خود به مشکل خواهد خورد. به همین جهت است که پزشکان به بیمار توصیه می کنند، از روش لیزر برای جراحی استفاده کند.

تعیین هزینه لیزر کیست مویی به موارد گوناگونی از جمله روش درمان، میزان پیشرفت عفونت، دستمزد پزشک، شهر و کلینیک و بیمارستانی که به آن مراجعه می‌کنید بستگی دارد. به همین دلیل اعلام هزینه لیزر تا قبل از معاینه توسط پزشک و بررسی وضعیت بیماری شما ممکن نیست.

شایع‌ترین بیماری مقعدی چیست و چرا به آن دچار می‌شویم؟


هموروئید وریدهای متورم و آسیب دیده رکتوم یا مقعد هستند که در دو نوع داخلی، خارجی، خونی و ترومبوزه ایجاد می‌شوند. نوع هموروئید شما بستگی به محل بروز آن دارد. بواسیر یا هموروئید به عنوان رایج ترین بیماری مقعدی شناخته می‌شود که در بین بزرگسالان، خصوصا افرادی که مشکلات اجابت مزاج دارند بسیار شایع است.

هموروئید داخلی وریدهای داخل راست روده و رکتوم شما را درگیر می‌کند و معمولا بدون درد است و در مراحل ابتدایی علائم ظاهری ندارد. شاخص ترین نشانه بواسیر داخلی، خونریزی هنگام دفع است.

اگر به موقع برای درمان بواسیر داخلی اقدام نشود، ممکن است پرولاپس شود و از مقعد بیرون بزند. بواسیر پرولاپس شده در درجات مختلف ایجاد می‌شود و برای درمان نیاز به جراحی و لیزر دارد.

هموروئید خارجی وریدهای بیرون و اطراف مقعد را درگیر می‌کند. علائم بواسیر خارجی معمولا آزاردهنده است و شامل احساس خارش، درد هنگام اجابت مزاج و نشستن، خونریزی و احساس دفع ناکامل مدفوع است. البته هر فردی ممکن است یک یا چند مورد از این علائم را داشته باشد.


زمانیکه بواسیر خارجی متورم شود و یک لخته خون داخل آن جمع شود، به آن ترومبوزه میگویند. این نوع بواسیر بسیار دردناک است و باید هرچه زودتر توسط پزشک تخلیه شود.

وقتی شدت آسیب دیدگی عروق در هموروئید داخلی و خارجی زیاد باشد، به احتمال زیاد خونریزی اتفاق می‌افتد که بسیار هم شایع است. در این حالت شما به هموروئید خونی دچار شده اید.
بواسیر چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک از شما می‌خواهد که علائم خود را شرح دهید و سوابق پزشکی شما را بررسی می‌کند. آنها همچنین ممکن است به دنبال تحریک پوست، توده یا تورم، هموروئید خارجی، افتادگی هموروئید داخلی، تگ‌های پوستی و شکاف‌های مقعدی و پارگی‌های کوچک در مقعد باشند.


دکتر هموروئید همچنین ممکن است وجود خون در مدفوع را بررسی کند. همچنین برای تشخیص هموروئید داخلی معمولا یک معاینه رکتوم انجام می‌شود. این کار در مطب پزشک با یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده (معاینه رکتوم تحتانی به نام معاینه رکتوم دیجیتال) و آنوسکوپ (لوله ای روشن که چند اینچ در مقعد قرار داده می‌شود تا به پزشک کمک کند تا هر گونه مشکلی را در داخل مقعد ببیند) انجام می‌شود.

در صورت نیاز به بررسی‌های بیشتر پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای رد سایر علل خونریزی توصیه کند، به خصوص اگر سن شما بالای 40 سال باشد.
راه‌های درمان هموروئید

در برخی موارد علائم هموروئید حتی بدون درمان پس از چند روز از بین می‌رود. در غیر این صورت، درمان بر تسکین درد متمرکز است. قبل از استفاده از داروی هموروئید حتما با پزشک صحبت کنید. در اینجا مواردی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به کاهش علائم هموروئید انجام دهید:

حمام های گرم بگیرید.
بعد از هر بار اجابت مزاج مقعد خود را تمیز کنید. این کار را با دستمال زدن به آرامی با دستمال توالت مرطوب یا پدهای مرطوب شده مانند دستمال مرطوب نوزاد انجام دهید.
برای از بین بردن تورم از کمپرس یخ استفاده کنید.
از استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپرین برای کمک به تسکین درد استفاده کنید.
کرم حاوی لیدوکائین را روی آن ناحیه بمالید.
برای خارش یا درد می‌توانید از کرم‌های حاوی هیدروکورتیزون استفاده کنید.


سایر روش‌های درمان

اگر علائم پس از استفاده از این داروها به مدت یک هفته بهبود نیافت، فرد باید با پزشک صحبت کند. گزینه‌های غیر جراحی شامل موارد زیر است:



بستن باند لاستیکی: این روش برای هموروئید داخلی شامل بستن یک نوار لاستیکی در انتهای هموروئید برای مسدود کردن جریان خون به آن است. بعد از چندروز هموروئید یا کوچک می‌شود یا می‌افتد.

اسکلروتراپی: در طی این روش، پزشکان مایعی را به هموروئید داخلی تزریق می‌کنند. این یک اسکار ایجاد می‌کند که جریان خون را به هموروئید قطع می‌کند و باعث کوچک شدن آن می‌شود.

لیزر بواسیر: عمل لیزر هموروئید یکی از بهترین و پیشرفته ترین روش‌های درمان این عارضه در سال‌های اخیر شناخته شده که نتایج موفقیت آمیز و قطعی به همراه دارد. طی این عمل جراحی سرپایی، با استفاده از اشعه لیزر و بدون اینکه بیمار خونریزی و دردی احساس کند زائده را حذف می‌کنند.

درمان بواسیر با لیزر با استفاده از بی حسی موضعی انجام می‌شود و برای درمان انواع هموروئید کاربردی است.



هموروئیدکتومی یا جراحی: جراحی ممکن است شامل حذف کامل هموروئید خارجی یا پرولاپس داخلی هموروئید باشد. این روش به عنوان هموروئیدکتومی شناخته می شود. جراحی هموروئید با ریسک عود مجدد و دوران نقاهت نسبتا طولانی همراه است و مراقبت‌های بعد از عمل بخش مهمی از این درمان به حساب می‌آید.
پیشگیری

تغییرات سبک زندگی می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به هموروئید کمک کند. این شامل موارد زیر است:

داشتن یک رژیم غذایی سالم: خوردن مقدار زیادی غذاهای غنی از فیبر، مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل، می تواند به نرم نگه داشتن مدفوع کمک کند. مصرف مکمل های فیبر OTC و هیدراته ماندن نیز می تواند یبوست را کاهش دهد.

اجتناب از زور زدن: فرد باید سعی کند هنگام استفاده از توالت زور نزند. زور زدن به وریدهای قسمت تحتانی رکتوم فشار وارد می کند.

رفتن به دستشویی در صورت نیاز: بهتر است از انتظار برای استفاده از توالت پرهیز کنید. هر چه فرد بیشتر منتظر بماند، مدفوع خشک‌تر می‌شود.

بواسیر یا هموروئید چیست؟