رابطه شقاق یا فیشر با درد و خونریزی مقعد

اگر شما هم جزو افرادی هستید که در هنگام عمل دفع و اجابت مزاج دچار درد، سوزش و خونریزی می‌شوید احتمالا به بیماری شقاق یا زخم مقعدی مبتلا شده اید. زخم شقاق یک بیماری مقعدی شایع است که در هر سنی به دلیل سبک زندگی و عادات غذایی نادرست ممکن است ایجاد شود. درمان شقاق می‌تواند خود به خود اتفاق بیفتد یا اینکه نیاز به روش‌های لیزر و جراحی شقاق داشته باشید که در ادامه به بررسی کامل آنها خواهیم پرداخت:

درباره بیماری شقاق یا فیشر مقعدشقاق مقعدی یا Anal Fissure بریدگی یا پارگی در لایه نازک و ظریف مقعد شما است. این پارگی اغلب عضله اطراف مقعد را که اسفنکتر مقعدی نامیده می شود، آشکار می کند. آسیب می تواند باعث اسپاسم آن عضله شود که می تواند لبه های شقاق را حتی بیشتر از هم جدا کند.

اسپاسم ها می توانند باعث درد شوند و روند بهبود را کاهش دهند. حرکات روده همچنین می تواند از بهبود شقاق جلوگیری کند. شقاق مقعدی در صورتی حاد تلقی می شود که اخیراً اتفاق افتاده باشد یا کمتر از 6 هفته آن را داشته باشید. اگر بیش از 6 هفته گذشته باشد یا اغلب عود کند، مزمن در نظر گرفته می‌شود.این پارگی‌ها شایع هستند، اگرچه ممکن است فکر کنید درد و خونریزی علائم بیماری‌های دیگری مانند هموروئید است. زیرا علائم شقاق و هموروئید تا حد زیادی شبیه یکدیگر هستند.

چه کسانی دچار شقاق مقعدی می‌شوند؟بیماری شقاق می‌تواند برای مردان و زنان و حتی نوزادان اتفاق بیفتد. احتمال ابتلای بزرگسالان بین 20 تا 40 سال به این بیماری معمولا بیشتر است. شقاق مقعدی اغلب در اثر آسیب به مجرای پشتی (مقعد) ایجاد می‌شود. کشش و پارگی ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که فرد عبور مدفوع سختی را دفع کند.در بیشتر افراد، این آسیب پوستی بدون هیچ مشکلی به سرعت بهبود می‌یابد. با این حال، به نظر می‌رسد برخی از افراد فشار عضله اطراف مقعد (اسفنکتر مقعد) بالاتر از حد طبیعی دارند و عضله “سفت تر” از حد معمول است.تصور می شود که این افزایش فشار ممکن است خون رسانی به مقعد را کاهش دهد و در نتیجه روند بهبود زخم را کند کند.

• یبوست می‌تواند احتمال ایجاد شقاق مقعدی را به میزان چشمگیری افزایش دهد. البته تفاوت در تعداد حرکات روده بین افراد مختلف وجود دارد. برای برخی اجابت 2 تا 3 بار در روز استاندارد است.

اما برای برخی دیگر اجابت هر 2 یا 3 روز یکبار انجام می‌شود. در حقیقت یبوست زمانی اتفاق می‌افتد که مدفوع شما سفت شود و دفع آن سخت‌تر یا دردناک‌تر باشد، یا اینکه تعداد دفعات دفع شما بسیار کمتر از حد معمول باشد.عوامل زیادی می‌توانند باعث یبوست شوند، اما از جمله شایع‌ترین آن‌ها می‌توان به نخوردن فیبر کافی (غذای خشن) و مایعات کافی اشاره کرد.

• گاهی اوقات در صورت داشتن اسهال مزمن و طولانی مدت هم شقاق مقعدی رخ می دهد.


• شقاق مقعدی در دوران بارداری و زایمان نیز شایع تر است و از هر 10 زن معمولا یک نفر در زمان بارداری یا زایمان به این عارضه مبتلا می‌شود.


• به ندرت اتفاق می‌افتد که شقاق علت زمینه‌ای دیگری داشته باشد. به عنوان مثال، بیماری‌های کرون، کولیت اولسراتیو یا یک عفونت مقاربتی مانند عفونت تبخال مقعدی هم می‌توانند باعث بروز این بیماری شوند.

علائم فیشرعلائم و نشانه‌های شایع فیشر مقعدی شامل موارد زیر است:

• درد گاهی اوقات شدید، در هنگام اجابت مزاج


• درد بعد از اجابت مزاج که می‌تواند تا چند ساعت ادامه داشته باشد


• خون قرمز روشن روی مدفوع یا دستمال توالت پس از اجابت مزاج


• یک ترک قابل مشاهده در پوست اطراف مقعد


• یک توده کوچک یا برچسب پوستی روی پوست نزدیک شقاق مقعد

مراجعه به پزشک و تشخیصاگر در حین اجابت مزاج درد داشتید یا بعد از اجابت مزاج متوجه خون روی مدفوع یا دستمال توالت شدید به پزشک مراجعه کنید. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما برای تشخیص موارد زیر را انجام می‌دهد:

• بررسی سوابق بیماری شما


• بررسی دقیق علائمی که اخیرا تجربه کرده‌اید


• معاینه رکتوم

از آنجایی که سایر بیماری‌ها می‌توانند علائمی شبیه به شقاق مقعدی ایجاد کنند، در صورتی که پزشک به بیما‌های زمینه‌ای مشکوک شود، انجام برخی آزمایشات را برای شما تجویز می‌کند.

راه‌های درمان شقاق یا فیشر مقعدیبرای بسیاری از افرادی که به شقاق حاد مبتلا می‌شوند و زخم آنها سطحی است، این عارضه بعد از گذشت یک هفته و با رعایت برخی نکات خانگی و دارویی خود به خود بهبود می‌یابد. اما در مواردی که بیشتر از چند هفته از شروع علائم شقاق گذشته باشد، فقط با روش های لیزر و جراحی شقاق می‌توانید این عارضه را درمان کنید که در ادامه به آن می‌پردازیم:برای مشاهده همه روش‌های عمل جراحی شقاق، خطرات و مراقبت‌های بعد از عمل فیشر می‌تونید به این سایت مراجعه کنید.

https://chikav.ir/1401/02/28/relationship-between-fissure-or-fissure-with-anal-pain-and-bleeding/

بیماری مقاربتی زگیل تناسلی و راه‌های تشخیص و درمان

 

زگیل ها توسط ویروس ها ایجاد می شوند و می توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند. آنهایی که در ناحیه تناسلی ظاهر می شوند توسط ویروس پاپیلومای انسانی که معمولاً HPV نامیده می شود ایجاد می شوند و به راحتی از طریق تماس جنسی منتقل می شوند.

عفونت HPV شایع ترین بیماری مقاربتی (STD) در آمریکای شمالی است. اشکال خاصی از ویروس می تواند باعث سرطان دهانه رحم، رکتوم، فرج، واژن و آلت تناسلی شود. بر اساس CDC، حداقل 50 درصد از مردان و زنان فعال جنسی در مقطعی از زندگی خود به عفونت HPV تناسلی مبتلا می شوند.

پس از اینکه فردی به ویروس HPV آلوده شد، ممکن است یک تا سه ماه (یا در برخی موارد بیشتر) طول بکشد تا زگیل ظاهر شود. برخی از افرادی که مبتلا شده اند هرگز به زگیل مبتلا نمی شوند.

آیا زگیل تناسلی مسری است؟

بله، زگیل تناسلی و ویروسی که آنها را ایجاد می‌کند هر دو بسیار مسری هستند. هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. وقتی ویروس را گرفتید، همیشه مسری هستید. حتی اگر علائمی مانند زگیل تناسلی نداشته باشید، یا زگیل‌ها را درمان و برداشته‌اید، باز هم می‌توانید فرد دیگری را به HPV و زگیل تناسلی مبتلا کنید.

زگیل تناسلی چه شکلی است؟

زگیل تناسلی مانند زائده های کوچک گوشتی، صورتی یا قرمز در داخل یا اطراف اندام های جنسی به نظر می‌رسد. زگیل ها ممکن است شبیه به قسمت های کوچک گل کلم به نظر برسند، یا ممکن است بسیار ریز بوده و به سختی دیده شوند.

آنها اغلب در دسته های سه یا چهارتایی ظاهر می شوند و ممکن است به سرعت رشد کرده و گسترش یابند. آنها معمولاً دردناک نیستند، اگرچه ممکن است باعث درد خفیف، خونریزی و خارش شوند.

علائم زگیل تناسلی

این بیماری مانند بسیاری از بیماری های مقاربتی HPV همیشه علائم قابل مشاهده ای ندارد. اما زمانی که علائم ظاهر شوند، ممکن است زگیل در اطراف ناحیه تناسلی دیده شود. در زنان، زگیل ها می توانند در خارج و داخل واژن، دهانه رحم (دهانه رحم) یا اطراف مقعد ایجاد شوند.

در مردان ممکن است در نوک آلت تناسلی، ساقه آلت تناسلی، روی کیسه بیضه یا اطراف مقعد دیده شوند. زگیل تناسلی همچنین می تواند در دهان یا گلوی فردی که با شخص مبتلا رابطه دهانی داشته است، ایجاد شود. زائده های زگیل بطور کلی فقط در نواحی زیر ایجاد می‌شوند:

• کشاله ران (ناحیه بین معده و ران)
• داخل و خارج مقعد
• لب، دهان، زبان یا گلو
• آلت تناسلی و کیسه بیضه (کیسه ای که شامل بیضه ها می شود)
• واژن (از جمله داخل واژن)، فرج، لب های واژن (لابیا کوچک و لابیا بزرگ) و دهانه رحم (بافتی که واژن و رحم را به هم متصل می کند)

چه کسانی ممکن است به زگیل تناسلی مبتلا شوند؟

زگیل تناسلی هر دو جنس زن و مرد را درگیر می کند اما بیشتر در نوجوانان و جوانان شایع است. ریسک ابتلای شما به زگیل تناسلی افزایش می یابد اگر:

• هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده نکنید.
• چندین شریک جنسی داشته باشید.

زگیل‌ها چه مدت پس از عفونت ظاهر می‌شوند؟

برخی از افراد در عرض چند هفته پس از عفونت دچار زگیل تناسلی می‌شوند. با این حال، اغلب ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشد تا زگیل ظاهر شود. به همین دلیل، تشخیص دقیق زمانی که آلوده شده اید دشوار است.

همچنین ممکن است ویروس داشته باشید و زگیل تناسلی نداشته باشید. ممکن است ندانید که آیا زگیل در داخل مقعد دارید یا در جای دیگری از بدن. اگر علائمی نداشته باشید، ممکن است ناآگاهانه دیگران را به ویروس آلوده کنید.

مراجعه به دکتر برای تشخیص زگیل

در صورتی که علائم و زائده‌های مشکوک مشاهده می‌کنید بهتر است برای بررسی و چکاپ به دکتر متخصص مراجعه کنید. پزشک معمولاً می‌تواند با مشاهده زگیل‌ها را تشخیص دهد. 

اما نکته مهم در انتخاب دکتر زگیل تناسلی، تخصص پزشک مورد نظر است که می‌تواند به جلوگیری از اتلاف وقت و هزینه به شما کمک کند. برای شما این سوال پیش آمده که پزشکی که به آن مراجعه می کنید باید چه تخصصی داشته باشد؟ شما می‎توانید برای تشخیص زگیل به پزشکان زیر مراجعه کنید:

• دکتر پوست
• دکتر زنان (برای خانمها)
• دکتر اورولوژی (برای آقایان)
•  دکتر جراح عمومی (برای خانم ها و آقایان)

اگر می‌خواهید در وقت و هزینه صرفه جویی کنید، می‌توانید از همان ابتدا به دکتر جراح عمومی مراجعه کنید. بسیاری از مردم فکر می‌کنند که متخصص جراح نمی‌تواند به عنوان دکتر زگیل تناسلی شناخته شود، اما این باور اشتباه است.

داشتن تخصص و تجربه درمان های موفق در دو روش کرایو (انجماد و فریز کردن) و لیزر (از بین بردن زگیل با اشعه لیزر) و همچنین استفاده از تجهیزات به روز از موارد پر اهمیت در درمان این عارضه است.

زگیل تناسلی چگونه مدیریت یا درمان می شود؟

زگیل تناسلی می‌تواند خود به خود از بین برود یا ممکن است بزرگتر یا چند برابر شوند. روش های مختلفی برای از بین بردن زگیل تناسلی وجود دارد. ممکن است برای از بین بردن زگیل به چندین درمان نیاز داشته باشید. برای اکثر آنها، ابتدا یک داروی بیهوشی دریافت می‌کنید تا ناحیه درمان بی حس شود. در طول درمان، شما باید از تماس جنسی خودداری کنید.

https://takostad.ir/%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%AA%DB%8C-%D8%B2%DA%AF%DB%8C%D9%84-%D8%AA%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%84%DB%8C.tech34888

علائم آزاردهنده شقاق یا زخم مقعدی را بشناسید!

 بیماری شقاق مقعدی شاید بسیاری از ما تجربه خارش و سوزش هر چند سطحی و کوتاه مدت را در ناحیه مقعد خود داشته باشیم . بنابراین کاملا قابل درک است که چنین علائم ناخوشایندی می‌تواند تا حد زیادی کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد. بیماری زخم مقعد یا شقاق، یکی از عارضه های نشیمنگاهی رایج است که با نشانه هایی مثل خونریزی، درد، سوزش و خارش در ناحیه مقعد بروز پیدا می‌کند و باید هرچه زودتر درمان شود. در ادامه به بررسی کامل اینکه شقاق چیست و چرا به آن مبتلا می‌شویم خواهیم پرداخت.بیماری شقاق مقعدی و دلایل ایجاد آنشقاق مقعدی پارگی‌های کوچکی در دیواره مخاطی مقعد است که می تواند به شدت دردناک باشد. بیشتر شقاق مقعدی به دلیل زور زدن در هنگام اجابت مزاج، یبوست یا اسهال مکرر ایجاد می‌شود. این عارضه در هر دو جنس زن و مرد به یک اندازه شایع است و اغلب افراد ۱۵ تا ۴۰ ساله را مبتلا می‌کنند.زنانی که زایمان می کنند هم در معرض خطر بیشتری برای ایجاد شقاق مقعدی به دلیل فشار بر پرینه هستند. اسپاسم اسفنکتر مقعد یا ایسکمی موضعی می‌تواند افراد را مستعد ابتلا به شقاق مقعدی یا بدتر کند.شقاق مقعدی غیر معمول ممکن است در افراد مبتلا به بیماری کرون، بیماری های مقاربتی (به ویژه HIV، سیفلیس و هرپس سیمپلکس)، سرطان مقعد، ترومای موضعی، سل یا شیمی درمانی ایجاد شود.عوامل ایجاد شقاق یا فیشر مقعدی یا به صورت مستقیم باعث ایجاد این عارضه می‌شوند و یا عامل زمینه ساز این بیماری هستند. هرچند نمی‌توان نقش تغذیه و سبک زندگی را در ایجاد این بیماری نادیده گرفت.اصلی‌ترین عامل این بیماری مقعدی معمولا زخم مجرای داخلی مقعد بخاطر اجابت سخت و خشک است, هر چند مدفوع نرم یا اسهالی هم میتواند باعث آن شود.معمولاً، شقاق مقعدی به دلیل برخی علائم مشابه با هموروئید، توسط بیمار یا پزشک مراقبت های اولیه به اشتباه به عنوان هموروئید تشخیص داده می‌شود. این تاخیر در تشخیص ممکن است منجر به تبدیل شدن یک شقاق حاد به یک شقاق مزمن شود که در نتیجه درمان آن دشوارتر است.انواع شقاق حاد و مزمنشقاق مقعدی ممکن است حاد یا مزمن باشد (معمولاً بیش از ۱۲-۸ هفته طول می کشد) شقاق حاد ممکن است به شکل یک پارگی ساده در مقعد بروز پیدا کند، در حالی که شقاق مزمن ممکن است دارای تورم و بافت اسکار باشد.شقاق مقعدی حاد و علائم آنبه گفته bpac.org.nz بهبودی خود به خود در یک سوم افراد معمولاً در عرض شش هفته اتفاق می‌افتد. شقاق مقعدی که بیشتر از این مدت باقی بماند مزمن در نظر گرفته می‌شود و برای درمان نیاز به روش های پزشکی لیزر و جراحی دارد.درمان شقاق مزمن معمولا دشوارتر است، زیرا ممکن است یک توده خارجی مرتبط با پارگی، به نام برچسب یا تگ پوستی (همان گوشت اضافه) درست در داخل یا دهانه مقعد، ایجاد کند.گلیسریل تری نیترات و پماد آنتی فیشر موضعی در حال حاضر به عنوان یک گزینه درمانی برای افرادی که حداقل به مدت سه هفته دچار شقاق مقعدی شده اند، در دسترس است.اما استفاده از داروها و پماد شقاق فقط به مدت یک هفته و با تشخیص پزشک توصیه می‌شود و در صورتی که بهبودی حاصل نشود، فیشر مزمن است و باید به سراغ درمان های جدی تر بروید.

بیماران مبتلا به فیشر چه علائمی را تجربه می‌کنند؟علائم معمولی شقاق مقعدی شامل درد و خونریزی همراه با اجابت مزاج است. بیماران درد شدیدی را در حین و به ویژه پس از اجابت مزاج مشاهده می کنند که از چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد.بیماران اغلب متوجه خون قرمز روشن از مقعد می شوند که روی دستمال توالت یا روی مدفوع دیده می شود. بین حرکات روده، بیماران مبتلا به شقاق مقعدی اغلب نسبتاً بدون علامت هستند.

بسیاری از بیماران از اجابت مزاج می ترسند و ممکن است سعی کنند از اجابت مزاج به دلیل درد اجتناب کنند.درمان شقاق یا فیشررایج ترین درمان برای شقاق مقعدی حاد شامل تغییر در عادات اجابت مزاج و رژیم غذایی سرشار از فیبر و همچنین استفاده از مکمل های فیبر بدون نسخه (در مجموع ۲۵ تا ۳۵ گرم فیبر در روز) است.نرم کننده های مدفوع و افزایش مصرف آب ممکن است برای تقویت حرکات نرم روده و کمک به روند بهبودی ضروری باشد. ممکن است برای مدفوع شل و مکرر به داروهای ضد اسهال نیاز باشد.

بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکائین را می توان برای درد مقعدی استفاده کرد و حمام وان گرم (حمام سیتز) به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه چندین بار در روز (به ویژه پس از اجابت مزاج) تسکین دهنده است و باعث آرامش عضلات مقعد می شود و به روند بهبودی کمک می کند.اما هنگامی که بیمار دارای شقاق مزمن تر است، ممکن است نیاز به روش های جدی تر برای درمان بیماری باشد و پزشک یکی از روش های عمل جراحی یا لیزر شقاق را پیشنهاد دهد.

جراح شما مزایا و عوارض هر یک از این موارد را با شما شرح خواهد داد. درمان شقاق مزمن به طور کلی دشوارتر است و جراح شما ممکن است درمان جراحی را به عنوان درمان اولیه توصیه کند. درمان‌های پزشکی شقاق به شرح زیر است:درمان شقاق مقعدی با لیزردرمان شقاق با لیزر یکی از روش‌های نوین و کم تهاجمی درمان می‌باشد که امروزه تقریبا جایگزین جراحی شقاق به روش های قدیمی و پرخطر شده است. بی شک همه بیماران از اتاق عمل و تیغ جراحی واهمه دارند و ترجیح می‌دهند روش های آسان‌تری را برای درمان بیماری خود انتخاب کنند که لیزر یکی از بهترین روش‌های درمان این عارضه است.

در مقاله درمان شقاق مقعدی از کلینیک پایتخت، گفته شده عمل لیزر شقاق بدون بیهوشی و بصورت سرپایی انجام می شود و زمان عمل کمتر از نیم ساعت است. در روش لیزر فیشر بجای بیهوشی از بی حسی موضعی استفاده می شود. طی این عمل با استفاده از اشعه لیزر محل زخم ترمیم شده و در صورت لزوم زائده های اضافی حذف می شوند. بیمار بلافاصله بعد از انجام این درمان مرخص می شود و نیازی به استراحت نیست.

https://www.destinationiran.com/fa/%d8%b9%d9%84%d8%a7%d8%a6%d9%85-%d8%b4%d9%82%d8%a7%d9%82-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af%db%8c.htm