زگیل تناسلی زائده‌های گوشتی یا خاکستری رنگی هستند که در ناحیه تناسلی و مقعد در مردان و زنان یافت می‌شوند. این عارضه به عنوان کوندیلوما آکومیناتا یا زگیل‌های مقاربتی شناخته می‌شود. زگیل تناسلی شایع ترین بیماری مقاربتی است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود و بسیار مسری است.
این بیماری هم مردان و هم زنان را درگیر می‌کند و در هر سنی ممکن است ایجاد شود. اکثر افراد مبتلا به زگیل تناسلی بین 17 تا 33 سال سن دارند. خطر ابتلا به عفونت از یک تماس جنسی با فردی که زگیل تناسلی دارد، بالاست.
در کودکان کمتر از سه سال، زگیل تناسلی با روش‌های غیرجنسی مانند تماس مستقیم دستی منتقل می‌شود. با این وجود، وجود زگیل تناسلی در کودکان باید سوء ظن سوء استفاده جنسی را ایجاد کند. حدود 20 درصد از افراد مبتلا به زگیل تناسلی به سایر بیماری های مقاربتی (STD) مبتلا خواهند شد.
زگیل تناسلی چیست؟
زگیل تناسلی یک عفونت بسیار شایع مقاربتی است که باعث ایجاد برجستگی در نواحی واژن، آلت تناسلی، مقعد، کیسه بیضه و حتی کشاله ران می‌شود. این زائده‌ها معمولاً بدون درد است، اما گاهی اوقات خارش دارد. عارضه‌های زگیل توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوع 6 و 11 ایجاد می‌شود. این زگیل‌ها از طریق تماس پوست با پوست و معمولاً در حین رابطه جنسی، منتقل می‌شوند. این‌ها به صورت خوشه ای یا جداگانه وجود دارند و می‌توانند در ناحیه تناسلی یا مقعدی یافت شوند.
زگیل تناسلی مانند سایر زگیل‌های سطح پوست، توسط انواع خاصی از HPV ایجاد می‌شود. بیش از 100 نوع مختلف از این ویروس اچ پی وی وجود دارد، اما فقط انواع 6 و 11 باعث زگیل تناسلی می‌شود.
زگیل تناسلی از راه برقراری رابطه جنسی منتقل می‌شود. فرد ناقل می تواند عفونت HPV را از طریق تماس پوست با پوست نواحی تناسلی مانند رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی، منقبض یا منتقل کند. برخی از افراد عفونت دارند اما هیچ علامتی ندارند و هیچ نشانه ای از خود نشان نمی‌دهند. موارد زیر خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش می‌دهد:
داشتن تماس جنسی نا ایمن و بدون استفاده از کاندوم
داشتن سایر عفونت های ویروسی مانند HIV یا تبخال
تجربه استرس
نحوه تشخیص زگیل تناسلی
پزشک معمولاً می‌تواند زگیل تناسلی را در طول معاینه فیزیکی تشخیص دهد. این ممکن است شامل نگاه کردن به داخل واژن یا مقعد باشد. گاهی ممکن است پزشک بیوپسی یا همان برداشتن نمونه کوچکی از پوست زگیل را برای آزمایش بیشتر بگیرد.
از آنجایی که زگیل‌ها اغلب بعد از ابتلای فرد به عفونت ایجاد می‌شوند، ممکن است پزشک از فرد بخواهد که برای بررسی مجدد مراجعه کند.
برخی از زگیل های تناسلی به قدری کوچک هستند که پزشکان تنها با ابزاری به نام کولپوسکوپ می‌توانند آنها را تشخیص دهند. معاینه کولپوسکوپی دهانه رحم و واژن یا آزمایش پاپ اسمیر می‌تواند به پزشکان در تشخیص این زگیل ها کمک کند. افراد در شرایط زیر باید برای بررسی وضعیت سلامت جنسی خود مراجعه کنند:
با یک شریک جدید تماس جنسی داشته اند
مشکوک به زگیل تناسلی هستند
بر این باورند که آنها هر نوع STI دیگری دارند
راه‌های درمان زگیل تناسلی
درمان‌ها می‌توانند زائده‌های زگیل تناسلی را از بین ببرند، اما ممکن است بعد از مدتی بازگردند. هیچ درمانی برای عفونت ایجاد کننده آنها وجود ندارد، اما بدن ممکن است به مرور زمان عفونت را پاک کند.
با توجه به شیوع بالای ویروس hpv در همه جوامع و افزایش روابط جنسی نا ایمن، بسیاری از افراد گرفتار این بیماری می‌شوند و به دنبال راهی برای درمان سریع آن هستند. مبتلایان می‌توانند راه های درمان زگیل تناسلی شامل روش‌های دارویی (محلول، پماد زگیل تناسلی و داروهای افزایش سیستم ایمنی بدن) و روش‌های پزشکی مثل لیزر و کرایو را برای رفع علائم این بیماری انتخاب کنند.
البته درمان قطعی زگیل تناسلی مردان و زنان فقط با روش های تهاجمی تر مثل لیزر و کرایو که بطور کامل زائده ها را از بین می‌برند، امکانپذیر است. همچنین باید در نظر داشته باشید که از این روش ها برای حذف و از بین بردن ضایعات زگیل استفاده می‌شود، اما فقط سیستم ایمنی بدن می تواند در مدت زمانی نامشخص، بدن را بطور کامل از ویروس اچ پی وی پاک کند.
برای مشاهده مطلب کامل درمان زگیل تناسلی با لیزر و کرایو به صفحه مربوطه مراجعه کنید.
همچنین استفاده از هرگونه دارو و روش های درمانی باید تحت نظر دکتر زگیل تناسلی انجام شود. زیرا استفاده از برخی داروها می تواند باعث پخش شدن ویروس و سرایت آن به نواحی دیگر شود.
افراد نباید از درمان های طراحی شده برای از بین بردن زگیل روی دست یا پا، در ناحیه تناسلی خود استفاده کنند.
آشنایی با روش‌های درمان‌های زگیل تناسلی عبارتند از:
داروی موضعی: فرد یک کرم یا مایع را مستقیماً به مدت چند روز در هفته و به مدت چند هفته روی زگیل می‌مالد.
کرایوتراپی: پزشک متخصص نیتروژن مایع را به ناحیه مورد نظر اسپری می‌کند و باعث ایجاد تاول در اطراف زگیل و از بین رفتن آن می‌شود. البته معمولا کرایو در چندین جلسه انجام می‌شود.
الکتروکوتر: پس از تجویز یک بی حس کننده موضعی، یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی از جریان الکتریکی برای برداشتن زگیل استفاده می‌کند.
درمان با لیزر: در این روش با تابش اشعه لیزر co2 بافت زگیل را از بین می‌برند و معمولا از آن برای زائده‌های بزرگ و با تعداد زیاد هم استفاده می‌شود. روش درمان زگیل تناسلی با لیزر معمولا در مطب یا کلینیک، تحت بی حسی موضعی و در زمان کوتاهی انجام می شود.
جراحی: در این روش پزشک بعد از استفاده از بی حسی در موضع بیماری، با استفاده از تیغ جراحی زگیل را برمی‌دارد.
درمان‌ها دردناک نیستند، اما ممکن است برای چند روز باعث درد یا سوزش شوند و داروهای مسکن بدون نسخه می‌توانند کمک کنند.
No comments:
Post a Comment