اگر علائمی وجود ندارد:
درصورتیکه علائمی موجود نباشد توصیه میشود سریعا موها تراشیده و محل عاری از مو و تمیز نگهداری شود.
اگر علایم حاد باشند:
در صورت عفونت باید داروهای آنتی بیوتیک مصرف شود و برای رفع درد مسکن هایی مانند پاراسیتامول و یا آیبوپروفن تجویز میشوند. جراحی با لیزر در این مرحله احتمالی است. در صورت جراحی با لیزرکه معمولا درمطب به صورت سرپایی بدون درد وخونریزی انجام میشود توده ی چرکین شکاف خورده و تخلیه میشود.
در اکثر موارد جراحی با لیزر لازم است و برای درمان این مشکل چندین روش موجود است که پزشک از مزایا و معایب هر یک بیمار را مطلع میکند. گزینه های موجود به این شرح هستند:
- برش با لیزر و التیام خود به خود. در این روش جراحی کیست مویی یا سینوس پیلونیدال و بخشی از پوست پیرامون آن با لیزر برش میخورد. در این روش زخم بسته نمیشود تا بطور طبیعی التیام یابد که معمولا چندین هفته طول میکشد و باید از آن کاملا طبق دستور پزشک مراقبت شود. مزیت این روش در اینست که کل بافت ملتهب برداشته و احتمال برگشت بیماری بسیار کم است.
- برش با لیزر و بخیه . بدین معنا است که فقط بخش سینوس یا کیست با لیزر برداشته میشود. در این روش برش سینوس با لیزر بیضی شکل است و سپس دو طرف برش به هم رسانده و بخیه میخورد. مزیت این روش در صورت موفقیت اینست که زخم سریعا التیام می یابد ولی احتمال برگشت سینوس و یا عفونت محل در مقایسه با روش اول بیشتر است. البته درصورتیکه بخیه از بین کفل ها به بیرون زده شود خطرهای احتمالی کمتر خواهند بود.
- تکنیک جراحی پلاستیک. در بعضی موارد که سینوس تکراری و گسترده است برای برداشتن سینوس و پوست پیرامون جراحی پلاستیک توصیه میشود.
دوره ی پس از جراحی کیست مویی
زخم باید کاملا تمیز و عاری از مو نگهداری شود. طبق توصیه ی جراحان معمولا باید زخم را حتی پس از التیام عاری از مو نگه داشت و هر چند هفته یک بار موها را به روش های گوناگون از بین برد که در این صورت احتمال برگشت بیماری کاهش می یابد.
No comments:
Post a Comment